ایمپلنت نوعی کاشت دندان است و برای افرادی که به علت پوسیدگی، بیماری لثه، ضربه، شکستگی یا تصادف دندان خود را از دست داده باشند بسیار مناسب است.این روش درمانی باید در سنی انجام شود و رشد فک و تراکم استخوان بیمار از مسایل اصلی و حیاتی قابل توجه توسط پزشک است.
ایمپلنت ها پین های باریک و متناسب با دندان هستند، که از جنس تیتانیوم خالص و سازگار ساخته شده و در استخوان فک کار گذاشته می شوند تا با چسباندن روکش ها روی آنها جای دندان های از دست رفته ی بیمار را پُر کنند. اگر میزان تراکم استخوان مراجعه کننده برای نصب ایمپلنت مناسب نباشد از نقاط دیگر استخوان پیوند داده می شود، با استفاده از پودر استخوان و فشرده سازی آن نیز می توان تراکم استخوان را بهبود بخشید. با در نظر گرفتن میزان سختی استخوان است که پزشک متخصص تشخیص می دهد از چه نوع ایمپلنتی باید استفاده شود.
روش جایگزینی دندان بسیار مورد توجه قرار گرفت، زیرا بی دندانی سبب بروز مشکلات زیادی می شود برای مثال استخوان های فک تحلیل رفته و سبب کاهش توانایی جویدن و کج شدن دندان های کناری می شود،اختلال در ادای کلمات و صحبت کردن نیز از مشکلات از دست دادن دندان می باشد.
در کشور ما ایران تا حدود 23 سال پیش ترمیم دندان محدود به روش هایی مانند پر کردن، روکش گذاری و در نهایت در صورت از بین رفتن دندان از ریشه، در نهایت از پروتز مصنوعی نوعی پایان کا در ترمیم محسوب می شد.
ورود فناوری ایمپلنت در ایران سبب امیدواری مردم به داشتن دندان های یکسان و سالم شد به گونه ای که با وجود هزینه ی به نسبت زیاد آن متقاضیان چشم گیری در کشور دارد.
آيا ميدانيد دندانهاي آسياب چه نقش مهمي در روند جويدن و شكل ظاهري صورت انسان دارند؟ يا ميدانستيد از دست رفتن دندانهاي خلفي علاوه بر جا به جايي دندانهاي ديگر مي تواند آناتومي فك را از حالت طبيعي خارج نمايد؟ خالي ماندن جاي اين دندانها نظم دهان را بر هم ميزند، دندانهاي مجاور و فك بالا به سمت جاي خالي حركت ميكنند و ترتيب دندانها و ظاهر صورت ديگر حالت طبيعي ندارد، دندانهاي ديگر ساييده مي شوند و از ارتفاع و عرض صورت كاسته مي شود.
براي پر كردن اين جاي خالي دندان از روشهاي گوناگوني استفاده ميشود، مانند بريج يا همان دندان مصنوعي كه يك روش متداول در اين زمينه بوده است و براي عملي شدن نياز به تراشيدن دو دندان مجاور و روكش كردن آنها دارد تا دندان مصنوعي به اين روكشها وصل شود. در اين روش احتمال از بين رفتن دو دندان تراشيده شده بسيار زياد است و همين امر باعث ميشود تا روش ديگري براي بيمار و پزشك مطلوب تر شود و آن ايمپلنت يا همان دندان كاشتني است. در اين روش ديگر نيازي به تراشيدن دندانهاي مجاور نيست و اين دندانها سالم ميمانند. پايهايي كه در فك كار گذاشته ميشود نيرويي همتاي دندان واقعي به استخوان فك وارد ميكند كه اين امر از تحليل رفتن استخوان فك جلوگيري ميكند و مانع از فرورفتگيها و تغير شكلهاي صورت ميشود و قابليت ماندگاري در تمام عمر را دارد.
در معاینه پزشکی نکاتی برای انتخاب نوع ایمپلنت مورد بررسی قرار می گیرد که این موارد حایز اهمیت می باشند.
ایمپلنت های دندانی از دو جزءاصلی تشکیل شده اند:
فیکسچر ایمپلمت داخل استخوان قرار دارد و قسمت اباتمنت ایمپلنت روی آن قرار می گیرد و نهایتا روکش چینی با فرم دندان روی آن قرار می گیرد. فیکسچر قطعه ای از فلز تیتانیوم است که غالبا به شکل ریشه دندان می باشد و داخل استخوان فک قرار داده میشود که به عنوان پایه ای جهت قرار دادن پروتز روی آن بدون اتکاء به دندانهای مجاور استفاده می شود و باز سازی تاج دندانهای از دست رفته با استفاده از این پایه ایمپلنت میسر می گردد.
مطالب مرتبط: